-
1 objawić się
-
2 objawić\ się
сов. проявиться, обнаружиться+przejawić się, uzewnętrznić się
-
3 objawić
objawiać się sich äußern, sich offenbaren -
4 przejawić się
-
5 przejawić\ się
сов. проявиться, сказаться+objawić się, ujawnić się, uzewnętrznić się
-
6 uzewnętrznić się
-
7 uzewnętrznić\ się
сов. проявиться, выразиться, обнаружиться+ujawnić się, objawić się
-
8 objawiać
impf ⇒ objawić* * *to display, to manifest* * *ipf.objawić pf.1. (= wyrazić, uzewnętrznić) display.2. (= ujawniać) reveal, display, manifest.ipf.objawić się pf. manifest itself.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > objawiać
-
9 wyra|zić
pf — wyra|żać impf Ⅰ vt 1. (wypowiedzieć) to express, to voice [opinię, życzenie, zgodę, sprzeciw]- nie miał czasu, by wyrazić swój sprzeciw he had no time to voice his objections2. (uzewnętrznić) to express, to articulate [zachwyt, uczucia] 3. (reprezentować) to express, to represent- wyrażał opinię ogółu studentów he represented the opinion of all the students4. (oznaczyć) to express, to represent- napięcie prądu wyrażamy w woltach voltage is expressed in voltsⅡ wyrazić się — wyrażać się 1. (mówić) to speak- że się tak wyrażę so to speak- czy jasno się wyrażam? do I make myself clear?- wyrażał się o niej w samych superlatywach he spoke highly of her2. (wypowiedzieć się) to voice an opinion 3. (objawić się) to manifest itself, to be expressed 4. pot. (przeklinać) to use foul language- brzydko się wyrażać euf. to use foul languageThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wyra|zić
-
10 objaw|ić
pf — objaw|iać impf Ⅰ vt 1. (uzewnętrznić) to manifest, to show [uczucie, zainteresowanie, niezadowolenie]- prawda/religia objawiona revealed truth/religion2. przest. (oznajmić) to announce, to state Ⅱ objawić się — objawiać się [radość, niezadowolenie] to manifest itself, to appear; [talent] to emerge; to evince itself książk.- choroba objawiła się wysypką the illness manifested a. showed itself in a rash- objawił się jako świetny mówca he showed himself to be a great speaker- Bóg objawił się Mojżeszowi God revealed Himself to MosesThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > objaw|ić
-
11 offenbaren
offenbaren * [ɔfən'ba:rən] <PP: offenbart o geoffenbart>( geh)jdm etw \offenbaren coś komuś ujawnićjdm \offenbaren, dass... wyjawić komuś, że...seine Schuld \offenbaren przyznać się do swojej winyII. vr1) sich jdm \offenbaren ( sich anvertrauen) zwierzać [ perf zwierzyć]; się komuś ( seine Liebe erklären) wyznać komuś miłość2) ( erweisen)sich als zuverlässiger Freund \offenbaren okazać się niezawodnym przyjacielem -
12 objawie|nie
Ⅰ sv ⇒ objawić Ⅱ n 1. (olśniewające zjawisko) revelation- doznać objawienia to experience a revelation- Paryż był dla mnie objawieniem Paris was a revelation to me- jego książka była dla mnie prawdziwym objawieniem his book was a real eye-opener a. discovery for me- być objawieniem sezonu to be the revelation of the season2. (nagłe ukazanie się) revelation- pragnąć czegoś jak objawienia to yearn for sth passionately a. desperately3. Relig. revelation- boskie objawienie divine revelation- objawienie prywatne a private revelation□ Objawienie Pańskie Epiphany- Objawienie św. Jana (the Book of) Revelation, The Revelation of St John the DivineThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > objawie|nie
-
13 objawiać
objawiać się sich äußern, sich offenbaren -
14 objawiać
I. vt2) rel offenbarenII. vr1) ( uzewnętrzniać się) zdolności: sich +akk äußern, sich +akk zeigen2) rel sich +akk offenbaren
См. также в других словарях:
objawiać się – objawić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} uzewnętrzniać się, dawać się poznać, wyrażać się, ujawniać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Objawiły się w tym jego złe skłonności. Odra objawia się wysypką i gorączką. Frustracja… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
objawić — dk VIa, objawićwię, objawićwisz, objawićjaw, objawićwił, objawićwiony objawiać ndk I, objawićam, objawićasz, objawićają, objawićaj, objawićał, objawićany 1. «dać wyraz czemuś (zwykle swemu uczuciu, stanowi itp.), uczynić coś jawnym, widocznym;… … Słownik języka polskiego
zapienić się — «pokryć się pianą, stać się pienistym; wzburzyć się» Piwo zapieniło się w kuflu. Morze zapieniło się w czasie burzy. przen. «o człowieku: wybuchnąć (gniewem), objawić swą złość» Zapienić się z gniewu … Słownik języka polskiego
wyrazić — dk VIa, wyrazićrażę, wyrazićzisz, wyrazićraź, wyrazićził, wyrazićrażony wyrażać ndk I, wyrazićam, wyrazićasz, wyrazićają, wyrazićaj, wyrazićał, wyrazićany 1. «ująć coś w słowa, wypowiedzieć coś (ustnie lub na piśmie) wyjawić słowami; powiedzieć»… … Słownik języka polskiego
wyzwolić — dk VIa, wyzwolićlę, wyzwolićlisz, wyzwolićzwól, wyzwolićlił, wyzwolićlony wyzwalać ndk I, wyzwolićam, wyzwolićasz, wyzwolićają, wyzwolićaj, wyzwolićał, wyzwolićany 1. «uczynić kogoś wolnym, niezależnym, obdarzyć wolnością, uwolnić kogoś, coś od… … Słownik języka polskiego
okazać — dk IX, okażę, okażesz, okaż, okazaćał, okazaćany okazywać ndk VIIIa, okazaćzuję, okazaćzujesz, okazaćzuj, okazaćywał, okazaćywany 1. «pokazać, przedstawić (dokument)» Okazać kwit, legitymację. 2. «objawić coś (jakieś uczucia, wrażenia), wyrazić,… … Słownik języka polskiego
prawda — ż IV, CMs. prawdawdzie; lm D. prawd 1. «zgodna z rzeczywistością treść słów; prawdziwość, szczerość, rzetelność» Głęboka, szczera, rzetelna, gorzka prawda. Prawda psychologiczna, moralna, życiowa. Prawdy podstawowe, odwieczne, niepodważalne.… … Słownik języka polskiego
odsłonić — dk VIa, odsłonićnię, odsłonićnisz, odsłonićsłoń, odsłonićnił, odsłonićnięty odsłaniać ndk I, odsłonićam, odsłonićasz, odsłonićają, odsłonićaj, odsłonićał, odsłonićany 1. «uczynić widocznym; odkryć, obnażyć, pokazać» Odsłonić zęby w uśmiechu.… … Słownik języka polskiego
objawienie — n I 1. rzecz. od objawić. 2. lm D. objawienieeń «fakt, zjawisko, osoba itp., które ukazały się, pojawiły w sposób nagły, olśniewający, uświadamiając komuś istnienie czegoś dotąd nie znanego; ukazanie się czegoś w taki sposób» Być, stać się dla… … Słownik języka polskiego
nakłonić — dk VIa, nakłonićnię, nakłonićnisz, nakłonićkłoń, nakłonićnił, nakłonićniony nakłaniać ndk I, nakłonićam, nakłonićasz, nakłonićają, nakłonićaj, nakłonićał, nakłonićany «wpłynąć na czyjąś decyzję; namówić, przekonać, zachęcić, skłonić» Nakłaniać… … Słownik języka polskiego
objawienie — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm, {{/stl 8}}{{stl 7}}od cz. objawić. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}objawienie II {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, lm D. objawienieeń {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
